plenfrdeitrues

Odsłony: 1913

W poprzednim artykule wspomniałem, że moim zdaniem pomocne jest rozpisanie przynajmniej najczęściej używanych przez nas technik. Najlepiej w odniesieniu do „trybu” lub inaczej „stylu” czy „taktyki”. W roli przypomnienia - taki tryb byłby zbiorem zachowań, który podejmujemy sparując z określonym typem przeciwnika. To my decydujemy po jakich zmiennych ustalimy ten typ – czy istotna jest dla nas głównie jego intencja, tzn. czy napiera ofensywnie, czy raczej bardziej skupia się na obronie, czy jest większy, szybszy, silniejszy, czy lepiej czuje się w grze na długim dystansie, wykorzystując maksymalny lub submaksymalny zasięg, czy może woli zaryzykować więcej, ale podejść bliżej. Po chwili sparingu możemy również ocenić podatność na finty, czyli zmyłki. Wszystkie te czynniki są poszlakami pozwalającymi na wybór najodpowiedniejszych rozwiązań dla tej konkretnie sytuacji.

Odsłony: 4848

źródło: wewnętrzne archiwum grupy Niedzielne Spotkania SparingoweKubeł zimnej wody – czyli czym sportowa walka nożem nie jest 

Nóż w naszej kulturze niesie za sobą bardzo wiele, niestety głownie negatywnych skojarzeń dlatego na wstępie chciałbym żebyśmy ustalili czym i dla kogo sportowa walka nożem nie jest.

Po pierwsze. Nie, nie będziesz jak Tommy Lee Jones w Nożowniku. Walka nożem w filmach z rzeczywistością ma tyle wspólnego co pojedynki na miecze świetlne ze średniowiecznymi walkami rycerzy – bardzo, bardzo mało. Dlatego jeśli zainteresowała Cię kwestia walki nożem „bo to fajnie wygląda” to muszę Cię zawieźć. Sportowa walka nożem to sport nastawiony na maksimum efektywności, bez żadnych upiększaczy - każdy ruch i każdy oddech czemuś służy.  Jeśli chciałbyś zobaczyć jak to wygląda w rzeczywistości to parę nagrań znajdziesz tutaj: https://www.youtube.com/channel/UCF8OvV6cTRY05FG5t0MyuOg/videos

Odsłony: 1961

Temat walki, a więc i walki bronią pociąga kulturę masową od zawsze. Niestety jednak, przeciętny cywilizowany człowiek nie ma z nią za wiele wspólnego. Może brał udział w bójce? Może został napadnięty? Może kiedyś uczęszczał na zajęcia ze sztuk lub sportów walki? Może. Nie są to jednak okazje do tego, by nabrać wprawy. A do wszystkiego wprawy potrzeba. Wspominając więc takie jaskrawe wydarzenie lub etap, wiele osób ma skłonność do koloryzowania – dodawania takich elementów, które sami uznają za ciekawsze. Ten sam mechanizm działa w kulturze masowej. Mało kto ma ochotę oglądać ordynarne mordobicie, prawda? Stąd sceny walki, w filmach, książkach zwykle są płynne, pełne długich sekwencji, ładnych, krągłych ruchów. Rzadko widać tę płynność na nagraniach z kamer przemysłowych (stanowiących często materiał dowodowy) czy nawet na przyjacielskich sparingach… 

Kategorie

Popularne tagi